- لاحول و لاقوه الا بالله (حَ لَ وَ قُوْ وَ تَ اِلْ لا بِلْ لاه)
یعنی نیست نیرو و قوّتی مگر خدای تعالی را. گاه در مقام اعتراض و نشان دادن عدم رضایت از امری به کار رود. رجوع به لاحول شود:
رزبان را به دو ابروی برافتاده گره
گفت لاحول و لاقوه الاباﷲ.
منوچهری.
مردان نه بخویشتن سپردند این راه
لاحول و لاقوه الاباﷲ.
سعدی
رزبان را به دو ابروی برافتاده گره
گفت لاحول و لاقوه الاباﷲ.
منوچهری.
مردان نه بخویشتن سپردند این راه
لاحول و لاقوه الاباﷲ.
سعدی